الـســلام ای صــادق آل عــبـا            الـسـلام ای زادۀ خـیــرالـنـسـا

الـسـلام ای عـالـم عـلـم نـبــی            السلام ای دستـگـیـر هــر گـدا

عالم از نور وجودت روشن است            ای شـکـوه آیـه‌هـای هــل اتـی

این احادیثی که از تو می‌رسد            بهترین مشکـل گـشای کار ما

خون دل خوردی تو در دوران خود            سخت شد کار تو با منصورها

خانه‌ات بیت الحسین شهر بود            روضـه دار دائـم خــون خــدا

خانه‌ات آتش گرفت و سوختی            سوختی با خـیـمه‌هـای کـربـلا

بارهـا بـا دست بـستـه بـردنت            گریه می‌کردی به حال مرتضی

کشتنت اما خدا را شکر که…            اهل بیت تو ندیـد این قصه را

آه از داغ حسین و خـواهـرش            آه از شـمـر و سـنـان بـی‌حـیـا

خواهرش می‌گفت با سوز دلش            اُف بـر ایـن کـوفـیـان بـی‌وفــا

مادرش بر سر زنان بالای سر            آن سری که قطع کردند از قفا